Friday, July 11, 2014

විකුණපං

විකුණපං    විකුණපං 
දිගටම තව විකුණපං 
සක්කිලි කමට විකුණපං 
හොදට තලු මරලා තව විකුණපං 

පැදුරක් දැක නැති උඹ
දුක් වින්දලු ජීවිතේ 
කදුළක් දැක නැති උඹේ ජිවිතේ
දුක් වින්දලු ජීවිතේ
විකුණපං තව විකුණපං 

උඹ යාළුවෝ වික්කා 
අපේ මිනිස්සු වික්කා 
අපේ කමක් වික්කා 
උඹේ ආත්මයත් වික්කා 

විකුණපං තව විකුණපං 
අපේ ජීවිත කතා උඹ විකුණපං 
කුණු කොල්ලෙට රස බලනා 
පරයන්ටම විකුණපං 

Wednesday, June 11, 2014

පොසොන්....................

සිනා නැති මුහුණු 
විඩාබර ජීවිත 
දහස් ගණන්
මඟක් නොමැතිව අතරමංව 
පිපාසයට
සොයයි ධම් පැන් පොදක් 
මේ පොසොන් පෝදා-ගස් ගල් මතින්
කුසේ ගිනි නිවන්නට-දන්සැල් බත් පිඩක් 
පොලිම් සැදි මග දිගට 
මට ප්‍රීතියක් නොදැනේ-මේ පොසොන්
මිහිඳු හිමියනි 
නැවත වැඩ
දෙසන්න බණ පදයක්  
මේ සිනා නැති විඩාබර 
ජීවිත සනහා-ඉසින්න ධම් පැන් පොදක්
පන්නා මිසදිටුවන්-ඔබ සැදු පරපුරේම 
 

Tuesday, June 10, 2014

තනි යහන

සඳ කැන් පෙරෙයි සිරි යහනට වරින්  වරේ 
උඹ සැතැපුණු යහනේ ඉම තවම   පෙණේ 
සීතල ඝන තනි හද වී සිදුරු           කරේ 
තනිකඩ සිත නොනිදා රැය පහන්     කරේ  

Tuesday, April 29, 2014

දිය බිඳ.........

තෙර නොපෙනෙන 
ඝන දියබේ 
කුඹගස නැති නෞකාවේ 
අතරමංව-මංමුළාව 
මග හසරක් නොදකිනා 
විඩාබරව -සංකාව ගුලිකොට 
සොයා ඇදේමි දිය දෝතක් 
මහ ජල කද මැදක හිද 
ගන්නට පහස නිවන 
දිය දෝතක් මුවගට 

Thursday, April 3, 2014



විකුණන්න එපා !!!විකුණන්න එපා !!!
හරි අගේට අපි විකිණිලා
මහ දවල් පදික වේදිකාවේ
සිලිං දෙකයි විකුණුන මිල   
කවුද තිබ්බෙ මිල මේ විදියට 





Sunday, March 16, 2014

තේ බාගය


ටික්කාගේ පුටාර් එක අරන් 
ගියා පගලා උදේ හයට 
රණ්ඩු කරලා වැඩියෙන් ගත්තු 
මන් එනතුරු බිඳක් නොබි
පරිස්සමට තියා ගත්තු 
බෝඩිමේ තේ එක .....ඔයා 
කුණු කෙල පිටින්ම 
දෙන්නත් එක්ක බාගේ බාගේ බොන්න 



පෞද්ගලිකයි 
 E.N.B 2013 සම්පූර්ණ එක .


Thursday, March 13, 2014

වියරු වැටුණු පාලකයින් 
බුරණ බල්ලන් දඩයමේ 
අල්ලා කුදලා ගෙන චුත කර 
සිනාසෙමින් බාල් නැටුම්

පිපාසයට වතුර ඉල්ලන උන් ගේ 
කටවල් ගිරි  වලට 
බස්සන වෙඩි උණ්ඩ 
වැටුණු රත් ලේ උඩ කෙලි දෙලෙන්

කන්න විතරක් කට හොල්ලන්න
කියනා නිසාවෙන් 
කන්න නැති නිසාවෙන් 
කට වසාගෙනම හාමතේ 
පණ අදීන ජාතියක්

නිදිවැදියන් නොකියා කියන 
කද බඩ හිර වෙච්ච අමනයින් 
කන් වලට තද වෙන්න ගැහුවා ඇබ 
වසා ජාතික රෙදි පටියෙන් දෙඇස 
 

Sunday, February 16, 2014

කන්දක් විලි බරව කෑ ගැහුවට 
වදන්නෙ මී පැටියෙක් බව දන්නවා 
බොලව්

වදපු මී පැටියාව අරගෙන උඹලා ලඟ 
හිගා කන්න වෙන බවත් දන්නවා 
බොලව්

දෙන්න බැරි නම් නොදි ඉදපල්ලා 
මේ අමාරුවේන් වදපු මී පැටියව හැල්ලු නොකර 


රිදෙනවා පපු කැවුත්ත  හොදටම 
ගලවලා අතට ගන්න හිතෙන තරම් 


උනහපුලුවට උගේ පැටියා මැණිකක්ලු 
එහෙව් එකේ මම වදපු මී පැටියා මට වටිනවා 
මුළු හදින්ම 

ප.ලි 
මේ තියෙන්නෙ බොග ගැන නම් නොවෙය .කතාව නොතෙරෙ නම් කමක් නැත .

Friday, February 14, 2014

මගේ පෙම් කව නම්


දිය මත ලිව්වා ඔබේ නම මා
සදා නොමැකෙන සේ සිතා 
අහසේ ඇන්දා අපේ පෙම කව 
ලොවට පෙනෙතැයි සිතා 
සුළගට කිවා අපේ පෙම් ගී 
සුවහසක් අසතැයි සිතා 
මලට දුන්නා ඔබේ සුවඳ මා 
මල් සුවඳ කරවනු නියා 

අදුරු පට වසා ගනව ගිය ලොව 
තිමිර එළිය මතු නොඑනු නිසා 
සදට බෑ කිසි දින හිරු අල්ලන නියා 
හිරුට නෑ බිය මුළු එළිය හිරුගේ නිසා 




  
                   

 

Monday, February 10, 2014

බෙර කරු

ගහපු පදයකුත් නෑ බෙරෙ පලුවකුත් නෑ 
මොන මඟුලකට බෙර ගැහුව ද මම 
අවසානේ අතේ කරගැට විතරයි ඉතුරු 
නටපු උන්ට අත්පොඩි හරි තිබුණා 

තවත් නම් මේ බෙර ගහලා වැඩක් නෑ 
හොදටම ඇති මේ බෙර හැහුවා 

එක්කො නටන්න යන්න ඕන 
වැඩක් නෑ නටන්න ගියත් -නටන්න දන්න එකක් ඈ 
යනවා යන්න 
මේ වේදිකාවෙන් බැහැලා- අයේ නොයෙන්නම ..

Sunday, February 2, 2014

කොණ්ඩය පාට කරපු 
බුරියට පච්ච කොටපු 
ඩෙනිමක් හිරට ඇදපු 
කෙල්ලක් මට ඕනා ...

සුදු හම දිලිසි දිලිසි 
තොල් දෙක පාට කරපු 
ඇහිබැම හිනි කරපු 
අට්ටික්කා මලක්ම මට ඕනා 

පිටතින් යසට පෙනෙන 
ගන්නට අසා හිතෙන
දැක්කත් ගත ගිනියම් වෙන 
පට්ට කැල්ලක් මට ඕනා 


සටහන 
කර්තෘ මම නොවන අතර  මා හට ලැබුණු පද කිහිපයකි .සම්පූර්ණ අයිතිය මා නොදන්නා කර්තෘ සතුය.

Monday, January 27, 2014

මදටිය පැහැය ගුලිකොට බැස යන       එළිය 
අඩුකර අවට වනපෙතෙහි  මද             එළිය 
ගුණයා සමඟ මා ගස මුදුනට              නැගිය 
හබරා සමග බණ්ඩා තවමත් හෙනේ  වටපිටය 

කුරහන් තලප හා දඩමස් කෑ            පසුව 
ඇගට දැනුනු වෙහෙසත් දැන් නැති   හැඩය 
ලබු කැටයෙන් රා  බී ගෙන ඇති      සැටිය 
හෙන දෙස දැස් යොමා අපි බස්      කෙලිය 

හබරා සමග බණ්ඩා හෙනේ සතර    කොන 
හු තලමින් ඇවිදියි ගිනිබට දෑතට      රැගෙන 
ගුණයා දමයි දරකොට මැලයට දළු නැඟෙන
මම තවමත් කර බාගෙන   හිද        ගෙනය 

නාඹර ඉරිගු මල් වල සුවඳ සතර  කොන 
ගෙන එයි මසිත පිනවා මුදු සුළං       පිස 
මේ එන්නේ මිනිසුන් හෙළු දහදිය   සුවඳ 
කෙසේ තබම් හෙට්ටුව මේ රන් කරලකට 

පුර හඳ මෝරා ඇවිදින් නිල් වන් අහස් කුස  මත්තෙ 
හොදින් පෙනෙ හෙනේ සතර කොණ පැල  මත්තේ 
ඇසුණි ඉරිඟු ගස් බිඳගෙන කෙනෙකුන් යන  සද්දෙ
හබරා සමඟ  බණ්ඩා  ගිණි බඩ දෑතට         ගත්තේ

වටකොට බැලිය සද්දය එන         පැත්ත 
ඊරියක හා පැටවුන් තිදෙනකු       රොත්ත
බණ්ඩා සමඟ හබරා ගිනිබට           එල්ල   
මනා සිටි ඊරියගේ හිස කොදු ගෙන  එල්ල 

පුර පෝයත් ගෙවී තවමත් වරු දෙක          තුනය 
මම සන් කරෙමී බණ්ඩා වෙඩි නොතියන  ලෙසය 
එසැනින් නැගුන හබරා ගේ  ගිනි බට       හෙණය 
ඊරිය  සමග පැටවුන් දුවයි හෙනත්  බිද     ගෙන ය 

දිව  ගිය ඊරිය හෙනේ කොනක          කැපූ 
වලකට වැටි ගොඩ එනු බැරි මරහඩ  නගනු 
බණ්ඩා ලොකු ගලක් ගෙන හිස මත ඔසවනු
එසැනින් දැමින ඊරිය හිස මත  කුඩු     වෙනු 

සටහන
 හෙනක සිදුවූ සත්‍ය කතාවක් පාදක කොට ගත්තෙමී .........
  

Thursday, January 23, 2014

අම්මා ....


උඹ මගේ ලොකු පුතා කියා හිස අත ගෑ            අම්මා
දිවි ගo තෙර එතෙර වන්න දිරි දුන් මගේ           අම්මා 
දෙතනේ කිරි ලෝභ නැතුව මට දුන් මගේ         අම්මා 
කවදා ගෙවමී දැයි නොදනිමී නුබෙ ණය මගේ   අම්මා

වැටෙන වැටෙන හැම මොහොතම  මා එසැවු   අම්මා
ඇසට හොරෙන් කඳුළු ලොවට හැන්ගූ මගේ     අම්මා
දිවි කතරට ඇද හැලේනා මහා වැස්සකි             අම්මා 
ලොව සැමටම උඩින් ඉන්න රැජිනකි  මගේ      අම්මා 

දිවි මහා මෙර ගෙන හිස මත දුක් ඉහිලු           අම්මා
වෙහෙරේ දිලෙන කිරි සුදු මිනි පලගකි නුබ    අම්මා 
බෝ සමිඳුන් ලඟ දැනෙනා සුවයයි නුඹ           අම්මා 
නුඹ මතු දා බුදු වන බව පෙන්නු මගේ            අම්මා 


දර ලිප මත දිව්‍ය බොජුන් සෑදූ මගේ                අම්මා 
ලෝභ නැතුව හැම දෙයක්ම පුජා කල              අම්මා 
පොහො දිනට සිල් ගන්නට  නොගියත් නුඹ    අම්මා 
සැමදා නුඹ ලඟ හැමුවේ  සිල් සුවඳයි මගේ      අම්මා 

කළු ගo දිය තලා ගියේ හෙළු කදුළැලි              අම්මා 
මහා මුහුදේ රළ නැගුණේ නුබේ දහදිය           අම්මා 
මුදු සුළගේ පිස හැමුවේ නුබේ සෙනහස් සුව    අම්මා  
බුදු සිරිපා දැක නමදිනු මෙන් නමදිමි මගේ      අම්මා 

 සටහන...
බොහෝ කාලයක් අම්මා ගැන පද ටිකක් එකතු කරන්න මහන්සි උනා,කිසිම අදහසක් අවේ නෑ බස් හොල්ට් වල,බස් එකෙ එන ගමන් හිතන්න වුනා අන්තිමේදී මතක් වෙන පද කොළයක ලියන්න වුණා. පලවෙනි වතාවට කොළයක ලිවු කවි මේ.බොගොයට නොදාන්න හිතුවත් අවසාන යේ..........
මට තේරුණු දෙයක් නම් අම්මා ගැන පද ගලපන එක කොච්චර අමාරුද කියලා.අනිත් ඔය ලියපු හැම දෙයක්ම ලිව්වෙ විනාඩි 15-20 ක් වගේ ඇතුළත මොනිටරය දිහා බලාන  එත් මේ පද ගලපන්න මට සති දෙකක් ගියා ,එත් මගේ හිත කියන්නෙ මේත් අසම්පූර්ණයි  කියලා ...


Wednesday, January 22, 2014

මේක ද අපේ ජීවිතේ 
අතේ තියන් මධුවිතේ
කන්නට පිච්චිය නෑ අතේ 
එත් 
බොනවා අපි සිතු ලෙසේ 

බඩ ඇලිලා දැන් පිට පොතේ 
එත් ඉන්නෙ අතල් එකේ 
දරු පවුලත් දැන් හාමතේ
එත් 
අපි නම් ෆුල් ෆන් එකේ 

හරකුන් දැන් රට වටේ 
ඇන,උලා කමින් තණ ඇටේ 
කෙවිට ඇත්තේ අපේ අතේ 
අපි 
ඔසවමු උන් රැළ වටේ 

දූපත දැන් උන් අතේ 
උන් සිතා ඉන්නෙ ඒ ලෙසේ 
අපේ උන් ගේ නෑ මොලේ 
නවා දෙන්නෙ උන්ටම මතේ 

සැමදා තද කර අපි පටි 
ගෙවනා ජීවිත හරි ජොලි 
උන් මඩි තද කර ගනී 
අපි
කට හැරගෙන තවමත් බුදි 

සැමදා මේ ලෙස ඉවසමු    ද
ඉවසලා ඉවසලා තව මදි    ද 
සීමා ඉර තව පැන නැති      ද 
තව සිහලුන් අද මෙහි නැති ද 




සටහන ...
මම කිසිදු පාර්ශ්වයකට අපහාස හෝ වෙන යම් පුද්ගලයන් ඉලක්ක නොකර ලියන ලද්දකි...

Monday, January 20, 2014

අම්මාට ලියුමක්....

ගමේ සුවඳ අමතක කර 
සෙයිලම් බතට රස වැටුණට 
මට තවමත් වෙල්යායට
දුවලා එන්න හිතයි ..

රන් ගොයමේ ඇවිදින්නට 
ඉපනැල්ලෙ දුව පනින්න 
මට දැන් අමතක වුණාට 
හිත දුවන්නෙ වෙල් යායට 

මහා යායේ ඉපනැල්ලෙ 
දුවලා පැනලා ඔට්ටු තියපු 
එදා හිටපු ඒ යහළුවෝ 
අද තවමත් ඒ වගේම
ඔට්ටු තියලා -කෙලි සෙල්ලම් 
කරන වාද මගේ අම්මෙ ..


අසයි මට ගමට එන්න 
පරණ යහළු යෙහෙළියන් එක්කලා 
පරණ අතීතෙට යන්නට 
එදා වගේ සැහැල්ලුවෙන් 
එක් දවසක් හෝ ඉන්නට
ආසයි මට ගමට එන්න  අම්මෙ ..

 

Thursday, January 9, 2014

දෝංකාරය......

අපේ කඳුළු කැට එක්කර 
තැනු රාජ මාලිගයේ 
උන් විරාජමාන ලෙසින් 
වැජඹෙන දන තුටු කරමින් 
මගේ අප්පච්චි ......
උඹට තෙරෙන්නෙ නැතිද 
උන් අපේ උන් ගේ
ඇස්,කොදු,මොල හොරා ගෙන

අපේ උන් ගේ ලේ,ඇට,මස්
දියකරලා බදාමෙන් 
කඳුළු කැට හිරකරලා 
හදපු උස,මහත තාප්පයෙන් 
උන්ට අපිව නොපෙනුනාට 
සත්මහල් පායේ උඩ ඉන්න උන්ව 
අපිට පෙනවා හොදට 
ඇහෙන්නෙ නැතිද අප්පච්චී 
සත් මහල් පායට යට වුණු 
අපේ උන් ගේ විලාපයේ 
දෝoකාරය .....


සටහන ...
මේ බොගිය මා විසින් ඇරැඹූ යේ ,මා හට එදිනෙදා,දකින දේ ගැන , මගේ අත්දැකිම්වැනි දේ කවි ,සින්දු ,නිසදැස් එක්කර තබා ගැනිමයි ...බොහෝ විට මේ ලියන දෑ කොල වල නැත ,සිදුවීම මතක් කොට ලිවිම මා සිදු කලෙමි ..


මා වැඩි උනන්දුවක් මේ වෙත යොමු නොකර සිටියද ඊයෙ මා බලන විට 
පිටු පෙරලුම 1000 පසු කොට තිබින..එය එතරම් දෙයක් නොවෙ යයි කෙනෙකුට සිතිය හැක .නමුත් මෙය මා අවුරුද්දක් තුල තිබු ඉලක්කයයි ..


මගේ මේ බොගිය තුල නිබද සිටි අයවලුන්ට තුති කිරිමට මෙය නිම්ත්ත ලෙස මා සිතුවෙමි...

මුල සිටම සිටි ...
දිලිනි(කුරුටු ගෑ ගී පොත )
යක්ෂයා(යක්දෙස්සා ගල )
මල්මල් (මල් මල් අඩවිය )
(ඔබ තිදෙනාගේ බ්ලොග් වල මා අවසරයකින් තොරව ලින්කු එක් කර ඇත ,ඒ පිලිබද විරොධතා ඇත්නම් එවා ඉවත් කිරිමට කටයුතු කරමි )
විශේෂයෙන්  දේශක හා මට බ්ලොග් ලිවිමට මුල සිට අත දුන් අපුර්වි ඔමයා අක්කාට ..
සියලු දෙනටම ස්තුතියි... 

මගේ කලින් ලිවු විකාර දෙක ...
1-පිච්ච මල ...
2- පරවි කිරිල්ලී`...

 
 
 

Wednesday, January 8, 2014

පරවි කිරිල්ලී`...

තබා සුවඳ පොද මා හඳ
මතක සුවඳ පොදි එක් කර 
ගියාද සැගවී -පරවි කිරිල්ලී 
නුඹ මගේ කිරිල්ලී

මතක අහුරු ගෙන එක් කර 
ඇවිලෙන හදට දමා ගිනිලන්නට 
කුරිරු හදක් ගෙන නුඹ අද 
ගියාද සැගවී -කියන්න සොදුරේ 

ඉන්න ඉසව්වක් මා වෙත 
කියා එවාපන් හනිකට
පිච්ච මල් සුවද මා හද 
දැනේ තවම පෙරදා ලෙස 
කොඩු කිරිල්ලී -නුඹ මගේ කිරිල්ලී`

ප.ලි 
මේකේ පලමු එක  බලන්න ,කොටන්න ...:)

පිච්ච මල ...


දුටුව දිනම සිට මා හද 
රැදි ඇත තවම තද ලෙස
පිච්ච මල් ගැසු වරලස 
ඔය මුවගින් පෑ මදහස 
මගේ කුමාරි -නොවෙදෝ 

තබා පොට්ටුවක් නලලත 
ලතාවට ගමන් යන සඳ
කියාපාන් සොදුර මා හට 
දන්න වචන ටික එක් කර 
නුඹ මගේ ද කියලා 

අයිති කෙනෙකු නැති නම් නුබ 
මනාප නම් නුඹ මා හට 
මගේ පුoචි ගෙපැල තුලට 
වඩින් කුමාරි-නුඹ මගේ කුමාරි

 ප.ලි 
දමන්න මතෘකාවක් මට මතක් වුණේ නැතිය ,පුළුවන් නම් යොජනා කරන්න ...:)
 

Sunday, January 5, 2014

මා අතැර යන සොදුර ....

මා හැර දා 
නිසලව නුඹ
සිතල දෙඅත් ගුලිකොට 
යන්න යනු තනියම 
මෙතුවක් අප ආ දුර 
නුඹ මා තනිකර දමා 
පාළු කතරක ....

ඇසිපිය සලා කුමකටද 
නුඹ තවමත් මහද තුල 
කෙලි දෙලෙන් රගනු 
පෙනේ මට නිතර ...

සුදු ගවුම ඇද 
මනාලියක වී නුඹ 
ආ එ දවස
මා දෙඅත් අතරට 
අදත් නුඹ 
සුදු වතින් සැරසි 
යනු කිනම් ගමනක් ද 
මා දෙඅත අතහැර ..

සොදුර 
කියා දෙමි මතු දිනෙක 
නුඹ මා ගෙවු දිවි පෙවෙත
ජෙත්තුකාර දරුවනට..

ඉතින් යම් මතු දිනෙක 
මා ද පැමිණේවී 
නුබේ තනි මකන්නට 
එතෙක් ඉවසා 
නුඹට හිටි හැකිද 
මා සොදුර .....


 

Blogger Tricks