කන්දක් විලි බරව කෑ ගැහුවට
වදන්නෙ මී පැටියෙක් බව දන්නවා
බොලව්
වදපු මී පැටියාව අරගෙන උඹලා ලඟ
හිගා කන්න වෙන බවත් දන්නවා
බොලව්
දෙන්න බැරි නම් නොදි ඉදපල්ලා
මේ අමාරුවේන් වදපු මී පැටියව හැල්ලු නොකර
රිදෙනවා පපු කැවුත්ත හොදටම
ගලවලා අතට ගන්න හිතෙන තරම්
උනහපුලුවට උගේ පැටියා මැණිකක්ලු
එහෙව් එකේ මම වදපු මී පැටියා මට වටිනවා
මුළු හදින්ම
ප.ලි
මේ තියෙන්නෙ බොග ගැන නම් නොවෙය .කතාව නොතෙරෙ නම් කමක් නැත .
දිය මත ලිව්වා ඔබේ නම මා
සදා නොමැකෙන සේ සිතා
අහසේ ඇන්දා අපේ පෙම කව
ලොවට පෙනෙතැයි සිතා
සුළගට කිවා අපේ පෙම් ගී
සුවහසක් අසතැයි සිතා
මලට දුන්නා ඔබේ සුවඳ මා
මල් සුවඳ කරවනු නියා
අදුරු පට වසා ගනව ගිය ලොව
තිමිර එළිය මතු නොඑනු නිසා
සදට බෑ කිසි දින හිරු අල්ලන නියා
හිරුට නෑ බිය මුළු එළිය හිරුගේ නිසා
ගහපු පදයකුත් නෑ බෙරෙ පලුවකුත් නෑ
මොන මඟුලකට බෙර ගැහුව ද මම
අවසානේ අතේ කරගැට විතරයි ඉතුරු
නටපු උන්ට අත්පොඩි හරි තිබුණා
තවත් නම් මේ බෙර ගහලා වැඩක් නෑ
හොදටම ඇති මේ බෙර හැහුවා
එක්කො නටන්න යන්න ඕන
වැඩක් නෑ නටන්න ගියත් -නටන්න දන්න එකක් ඈ
යනවා යන්න
මේ වේදිකාවෙන් බැහැලා- අයේ නොයෙන්නම ..
කොණ්ඩය පාට කරපු
බුරියට පච්ච කොටපු
ඩෙනිමක් හිරට ඇදපු
කෙල්ලක් මට ඕනා ...
සුදු හම දිලිසි දිලිසි
තොල් දෙක පාට කරපු
ඇහිබැම හිනි කරපු
අට්ටික්කා මලක්ම මට ඕනා
පිටතින් යසට පෙනෙන
ගන්නට අසා හිතෙන
දැක්කත් ගත ගිනියම් වෙන
පට්ට කැල්ලක් මට ඕනා
සටහන
කර්තෘ මම නොවන අතර මා හට ලැබුණු පද කිහිපයකි .සම්පූර්ණ අයිතිය මා නොදන්නා කර්තෘ සතුය.
